Ψευδαισθήσεις …

Ένα από τα βασικά στοιχεία του τρισδιάστατου κόσμου που ζούμε, είναι η δυαδικότητα / πολικότητα. Τίποτα δεν φαίνεται να στέκεται μόνο του, χωρίς το αντίθετο ή το συμπλήρωμά του. Αρσενικό/Θηλυκό, φως/σκοτάδι, ζωή/θάνατος, καλό/κακό, η λίστα είναι ατέλειωτη και το περιεχόμενό της διέπει την ύπαρξή μας από το ξεκίνημα μέχρι το τέλος. Όπου δράση και αντίδραση, ενώ κάθε φορά που μια δύναμη εφαρμόζεται προς μια κατεύθυνση, την ίδια στιγμή παράγεται ένα ισόποσο, αντίρροπο φορτίο που θα την αντισταθμίσει, με απώτερο σκοπό να την ισορροπήσει. Έτσι προκύπτει η σύγκρουση των αντιθέτων όψεων της μιας Δύναμης, που όλοι μας γνωρίζουμε τόσο καλά καθώς την βιώνουμε ασταμάτητα, εντός και εκτός.

Αυτό το βασικό στοιχείο ήταν ένας σημαντικός πόλος έλξης για όλους εμάς που ήρθαμε σε αυτό το πεδίο με σκοπό να το εξερευνήσουμε και ν`αντλήσουμε γνώσεις από τον τρόπο που λειτουργεί και τ`αποτελέσματα που φέρνει.

Δεχτήκαμε να βυθιστούμε στο πηχτό σκοτάδι του χαμηλού γήινου κραδασμού της ύλης, εδώ που όποιος ενσαρκώνεται ξεχνάει σχεδόν τα πάντα απ`όσα γνώριζε πριν, τόσο για τον εαυτό του όσο και για τον Κόσμο ολόκληρο.

Το ταξίδι είναι ιδιαίτερα δύσκολο και απαιτεί πνευματική εγρήγορση που θα λειτουργήσει ως πυξίδα ώστε να μην χαθεί ο προσανατολισμός μέσα στον κόσμο των απατηλών μορφών και σε μυριάδες ερεθίσματα που απευθύνονται στις 5 αισθήσεις, αποσπούν την προσοχή μας και καλούν σε πειραματισμό. Η πρόκληση της σωματικής επιβίωσης είναι πολύ μεγάλη και στην πορεία των αιώνων οι περισσότεροι ξεχαστήκαμε πιστεύοντας πως αυτή είναι η μια και μοναδική πραγματικότητα κι έτσι αφεθήκαμε, συνηθίσαμε και εγκλωβιστήκαμε από τους νόμους του Κάρμα και της Μετενσάρκωσης.

Επί σειρά αιώνων εκπαιδευθήκαμε σ`έναν πλανήτη φυλακή* να χρησιμοποιούμε σχεδόν αποκλειστικά και μόνο το αριστερό εγκεφαλικό ημισφαίριο, να ζούμε ερμηνεύοντας καθετί στο περιβάλλον μας μέσα από τα φίλτρα των αρσενικών μας ιδιοτήτων, κατά κανόνα κουρδισμένων στην χαμηλή οκτάβα της βίας, του μίσους, της αντιπαλότητας και της ανταγωνιστικότητας.

Γαλουχηθήκαμε με δοξασίες που ήθελαν τις θηλυκές μας ποιότητες και ιδιότητες του δεξιού ημισφαιρίου στην εξορία, υποβιβάσαμε τις γυναίκες σε πολίτες 2ης και 3ης κατηγορίας, φιμώσαμε το στόμα της καρδιάς μας, κυνηγήσαμε και κάψαμε κάθε μαγικό συναίσθημα ικανό να μας συνδέσει με τον εσωτερικό μας κόσμο μπροστά στην πύλη του οποίου χτίσαμε τεράστια τείχη και φραγμούς φόβου, όλα περίτεχνα διακοσμημένα με μια τεράστια ποικιλία ενοχικών συμπλεγμάτων, κομπλεξικών και ανέραστων δογμάτων που ονομάσαμε “ηθικές αξίες”. Έτσι, ζήσαμε σ`έναν κόσμο στείρο και στερημένο από κάθε σεβασμό απέναντι στη ζωή, την οποία δολοφονήσαμε, βιάσαμε και εκπορνεύσαμε σε κάθε ευκαιρία ως γνήσιοι κατακτητές που η ψευδεπίγραφη Ιστορία υμνεί τα κατορθώματά τους, υψώνει αγάλματα και παρελαύνει στην μνήμη τους, πάντα με σκοπό να μην αναρρώσουμε ποτέ από το δηλητήριο της ψυχρής και ωμής λογικής ενός μυαλού μονοδιάστατου που βρήκε τη συμβολική εξωτερίκευσή του στη μορφή κάθε τύραννου και δικτάτορα, μικρού ή μεγάλου.

Ο συγκεκριμένος εξελικτικός κύκλος έφτασε στην ολοκλήρωσή του και τώρα βρισκόμαστε στο χρονικό σημείο όπου αναγγέλλεται το τέλος του πειραματισμού για όλους μας. Η κλήση αφύπνισης απευθύνεται στο σύνολο, ανεξάρτητα το σημείο αντίληψης και προόδου που βρισκόμαστε και επάξια κερδίσαμε με τις προσπάθειές μας.

Τώρα καλούμαστε να βγούμε από τις συγκρούσεις των αντιθέτων και ν`αναζητήσουμε την μέση οδό σε όλα μας τα θέματα, να θυμηθούμε ότι όλα ήταν μέρος του Συμπαντικού Σχεδίου που εθελοντικά αποφασίσαμε να βοηθήσουμε την εκπλήρωσή του και προωθήσαμε εαυτούς σε διαδοχικές ενσαρκώσεις για πολλούς αιώνες, παίζοντας δεκάδες διαφορετικούς ρόλους ώστε να αποκτήσουμε μια σφαιρική, ολοκληρωμένη άποψη και γνώση.

Βιώσαμε εμπειρικά το καλό και το κακό σε πολλές εκφάνσεις, με πολλά πρόσωπα και εναλλαγές φύλου, πότε από την μεριά του θύτη και πότε από του θύματος, ώστε να έχουμε ισορροπημένη αντίληψη και πληρέστερη κατανόηση. Δοκιμάσαμε ακραίες συνθήκες διαβίωσης και μεταφέρουμε βαθιά καταχωρημένες μνήμες από την συνεισφορά μας στην Ιστορική πορεία πολλών τόπων και πολλών εποχών. Το απόσταγμα αυτής της γνώσης, η σοφία που οφείλουμε να έχουμε συσσωρεύσει, τώρα καλείται να τεθεί στην υπηρεσία της Ανθρωπότητας έτσι ώστε να σταθούμε πλέον ως Μια Φυλή, Μια Οικογένεια, παραμερίζοντας κάθε χωριστικότητα, κάθε διαίρεση και κάθε πόλωση, μια για Πάντα.

* έτσι ονομάζονται οι κατακτημένοι από μοχθηρές οντότητες πλανήτες όπου οι κάτοικοι αναγκάζονται να πληρώνουν για να ζούν, διαιρεμένοι σε ιεραρχικές τάξεις / κάστες σκλάβων

Είμαστε κύτταρα στο σώμα ενός οργανισμού που, προς το παρόν, τα πεπερασμένα εργαλεία αντίληψης που έχουμε στην διάθεσή μας αδυνατούν να συλλάβουν. Όσο επιμένουμε να ερμηνεύουμε το περιβάλλον μας μέσα από τις δυαδικότητες και τις παραμορφώσεις τους, τόσο θα παραμένουμε εγκλωβισμένοι και απομακρυσμένοι από κάθε Ενοποίηση που τόσο πολύ χρειαζόμαστε για να υπερβούμε τους περιορισμούς μας και να λύσουμε όλα εκείνα τα προβλήματα που μας βασανίζουν. Κάθε κύτταρο είναι μοναδικό, με μια συγκεκριμένη αποστολή, με ιδιότητες και ποιότητες απαραίτητες για την υγεία και την ισορροπία του συνόλου.

Η Ανθρωπότητα είναι ένα τεράστιο καλειδοσκόπιο και τώρα ήρθε η ώρα της να λάμψει και πάλι, αναλαμβάνοντας εκ νέου την αρχική της ευθύνη στην επιστασία της Γαίας καθώς το μέλλον της φυλής είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το δικό της (“η φύση συστενάζει και συνωδίνει με τον άνθρωπο”).

Η περίοδος της φιλοξενίας που τόσο άσχημα εκμεταλλευτήκαμε λεηλατώντας και καταστρέφοντας τέλειωσε, η Γαία είναι έτοιμη για τον επόμενο εξελικτικό της κύκλο και μας καλεί μαζί της, να την βοηθήσουμε για να μας βοηθήσει και όλοι μαζί να περάσουμε στην επόμενη φάση. Για να συμβεί αυτό, πρέπει να βγούμε από την διαμάχη των αντιθέτων και ν`ανυψωθούμε στην αντίληψη της Ενότητας, μέσα από κάθε μας σκέψη, λόγο και πράξη. Αυτή είναι η πιο ουσιαστική ψευδαίσθηση αυτού του πεδίου ύπαρξης και η μεγαλύτερη παγίδα καθώς μας εγκλωβίζει σε ατέρμονες αντιπαραθέσεις και αντιπαλότητες, διαιωνίζοντας το σκοτάδι της άγνοιας και της πνευματικής μας αμνησίας.

Προσπαθούμε σκληρά να πείσουμε ο ένας τον άλλον για τις απόψεις μας, ενώ ξεχνάμε ότι ο καθένας μας είναι μοναδικός και έχει μια εξίσου μοναδική αντίληψη της πραγματικότητας. Αντί να σεβόμαστε κάθε άποψη, όσο κι αν διαφέρει από την δική μας, απαξιώνουμε αλλήλους βίαια, εμμένοντας σε κάθε μονοδιάστατη οπτική σα να υπερασπιζόμαστε την απόλυτη αλήθεια που μόνο εμείς γνωρίζουμε, ενώ βουλιάζουμε σε έναν άγονο δογματισμό που γιγαντώνει μονάχα τον εγωισμό μας και συρρικνώνει το Πνεύμα μας.

Αν είμαστε 8 δισ. περίπου αυτή τη στιγμή, τότε υπάρχουν αντίστοιχα μονοπάτια αυτοεκπλήρωσης και αυτεπίγνωσης, το καθένα σωστό γι`αυτόν που το διάλεξε και το βαδίζει στον δικό του ρυθμό, αφού σε αυτό θα συναντήσει τις εμπειρίες που χρειάζεται για την εξέλιξή του. Αν κάποιο απ`αυτά δεν μας ταιριάζει, τότε είμαστε πάντα ελεύθεροι να κρατήσουμε αποστάσεις, ν`απομακρυνθούμε και να αναζητήσουμε εκείνους που βαδίζουν σε μονοπάτια πιο ταιριαστά και συμβατά με το δικό μας.

Είναι γεγονός ότι πολλοί μοιάζουν χαμένοι, να περιφέρονται άσκοπα, γοητευμένοι από αρχαίες σκεπτομορφές και παρωχημένες ιδέες “υπηρεσίας προς τον εαυτό” και “εξουσίας πάνω στους άλλους”.

Οι περισσότεροι είναι βαθιά υπνωτισμένοι και υποταγμένοι στη σαγήνη της δύναμης (“συγχώρεσέ τους, δεν βλέπουν τι κάνουν”) και θα λάβουν την κλήση αφύπνισης που τους αρμόζει, κάτι που έχει ήδη ξεκινήσει. Υπάρχουν και άλλοι που έχουν κάνει την επιλογή τους και αμετανόητοι στέκουν ενάντια στο κάλεσμα, επιδεικνύοντας αλαζονεία και περισσή σκληρότητα απέναντι στο σύνολο που θεωρούν πολύ κατώτερό τους. Σύντομα επίσης θα δούμε πως υπάρχει μέριμνα και γι`αυτούς.

Στο πεδίο της σχεδόν απόλυτης αμνησίας και της δυαδικότητας, για να γίνει αντιληπτό το καλό, έπρεπε απαραίτητα να υπάρχει το κακό και φυσικά κάποιος να το ενσαρκώνει με τρόπο ώστε το συγκεκριμένο μάθημα που αφορά στο Νόμο της Αιτίας και του Αιτιατού (Κάρμα) να γίνεται σαφές. Κάποιοι μολύνθηκαν σε βαθμό που πίστεψαν τον ρόλο τους, ταυτίστηκαν μαζί του ολοκληρωτικά και έχασαν την επαφή με την ψυχή τους.

Ο καθένας θερίζει ό,τι έσπειρε στο πλήρωμα του χρόνου και για όλους υπάρχουν ευκαιρίες διόρθωσης και επιστροφής. Όλα τα μονοπάτια, μηδενός εξαιρουμένου, οδηγούν στον ίδιο προορισμό, στην Πηγή απ`όπου εκπορεύθηκαν. Κάθε σύγκριση είναι μάταιη και δηλώνει άγνοια και τίποτ`άλλο. Τώρα είναι η ώρα ο καθένας μας ν`αναλάβει την ευθύνη του δικού του δρόμου ώστε να είναι έτοιμος να εκπληρώσει την αποστολή του όταν θα κληθεί να το κάνει. Η τυφλή εμπλοκή με τις δυαδικότητες και η ασφυκτική προσκόλληση σε μια μονάχα όψη των πραγμάτων και των εννοιών είναι το βασικότερο εμπόδιο που ο καθένας πρέπει να ξεπεράσει για να στραφεί στην Ενότητα, απ`όπου θα λάβει τις απαντήσεις που αφορούν στα κατά κύριο λόγο υπαρξιακά ερωτήματά του.

Η μεγάλη μας πρόκληση πλέον είναι η Σύνθεση των ιδεών και των εννοιών με στόχο το κοινό καλό (για κάθε μορφή ζωής). Η πραγματική δυσκολία θα βρεθεί στο σημείο όπου θ`αναγκαστούμε εκ των συνθηκών να ξε-μάθουμε πολλά απ`όσα γνωρίζουμε και θεωρούμε δεδομένα, πολλά αξιώματα που χρησιμοποιήσαμε για να θεμελιώσουμε την όποια κοσμοθεωρία μας, καθώς έχουν ήδη αποδειχτεί περίτρανα ανεπαρκή και ανίκανα να μας προωθήσουν και να μας ανυψώσουν προς έναν καλύτερο, δικαιότερο και φωτεινότερο κόσμο.

Έχουμε ήδη περάσει στην τελική ευθεία προς την μεγάλη ανατροπή, κάτι που σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή υπάρχει το ενδεχόμενο να προκύψουν συγκλονιστικά γεγονότα σε παγκόσμια κλίμακα που δεν θ`αφήσουν κανέναν ανεπηρέαστο και αδιάφορο, όπως γινόταν μέχρι τώρα.

Το πέπλο της ψευδαίσθησης που ζούμε επί σειρά αιώνων, αποσυντίθεται όλο και περισσότερο κάθε φορά που κάποιος από εμάς αποσύρει την προσοχή του από τις εξωτερικές εικόνες και την στρέφει εντός, ακυρώνει προγραμματισμούς που του επιβλήθηκαν, διευρύνει την εμβέλεια των 5 αισθήσεων και εκθρονίζει κάθε δόγμα χωριστικότητας από την συνείδησή του. Είμαστε όλοι υπεύθυνοι για το αν η παρούσα κατάσταση θα διαρκέσει για πολύ ή λίγο ακόμη.

Μπορούμε να εστιάσουμε τις προσπάθειές μας με σκοπό να επιταχυνθεί η διαδικασία αποδόμησης του παλιού κόσμου, ή να αφεθούμε να μας παρασύρουν τα γεγονότα, κάτι που όμως προϋποθέτει βίαιο και απότομο ξύπνημα. Το χρονοδιάγραμμα της σταδιακής απελευθέρωσης ξετυλίγεται καθημερινά και ήδη τα σημάδια βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας, μεταμφιεσμένα ρόλους-παρωδίες του τρισδιάστατου πεδίου που φθίνει ολοένα.

Ο καθένας μας βλέπει και αντιλαμβάνεται αυτά που έχει την ικανότητα να κατανοήσει, καθώς εκπαίδευσε τον εαυτό του συνειδητά και όχι τυχαία, μαθαίνοντας να παρατηρεί νηφάλια και αντικειμενικά, μακριά από κάθε δράμα και θυματοποίηση, χρησιμοποιώντας τα φίλτρα της συμπόνοιας, της ανεκτικότητας και του σεβασμού, ενώ αποφεύγει να κατα-κρίνει υποκειμενικά κάτω από το πρίσμα της φανατικής μισαλλοδοξίας της επαρμένης εγωικής του όψης και της μόνιμα τρομοκρατημένης αμυντικο-επιθετικής νοητικής του στάσης. Οι επιλογές όλων μας έχουν ήδη γίνει προ πολλού, γι`αυτό και είμαστε εδώ στην παρούσα χρονική περίοδο και φάση.

Τώρα ήρθε η ώρα να κατανοήσουμε τον βαθύτερο λόγο και τον απώτερο σκοπό τους, ν`αφυπνιστούμε από τον λήθαργο αιώνων, να ανακτήσουμε την σύνδεσή μας με τα μυστήρια της ύπαρξης, να επαναπρογραμματίσουμε το μυαλό μας γεφυρώνοντας τα δύο εγκεφαλικά μας ημισφαίρια έτσι ώστε να θυμηθούμε ξανά την αυθεντική πολυδιάστατη ταυτότητά μας, επαναπροσδιορίζοντας την αποστολή μας και προωθώντας την Πανανθρώπινη Κοινωνία σε υψηλότερες αξίες και περιεκτικότερες έννοιες.

Πηγή: anoptron.blogspot.gr